خدایا!تو رو هم باید اثبات کنم؟

از شدت عصبانیت نمی تونم هیچی بگم!نگاش می کنم و یه لبخند می زنه و بهم می گه احمقی!

***

می گه خدایی که تو می گی کجاست؟می گم مثل آدمای قرون وسطی نباش!مگه تو می تونی بگب عشق چه شکلیه و کجاست؟

می گه پدر مادرش کین؟می گم پدر مادر نداره خدا!

می گه از نظر من این دنیا آفریدگار نداره!می گم این همه نظم و قانون پس چطوری هست؟بعد واسش می گم ببین!هر شئی یه آفریننده می خواد.مثل کتابای دبیرستانی واسش توضیح می دم که تهش می رسه به خدا!می گه خوب پس آفریننده ی خدا کیه؟می گم خدا که آفریننده نداره!می گه پس دنیا هم آفریننده نداره!دوباره تکرار میکنم که این همه نظم مگه بدون آفریننده ی توانا می شه؟می گه پس خدای اون همه بزرگ و دانا هم بدون آفریننده نمی شه!

***

می گه پیامبر شما بچه بازه!یه استغفر الله می گم!توضیح می دم که اون موقع تو قبایل عرب رسم بوده!عربا مثل دخترای انگیلیسی نیستن.می گم ایشون حتی دختر خودشونم زود شوهر دادن!می گه خوب اینم از ظالمیش بوده!

به تعداد همسرای پیامبر گیر میده!می گم ایشون از هیچ کدوم بچه نداشتن!این یعنی واسه تفریح و اونی که تو فکر میکنی همسر نمی گرفتن!می گه حتما راههای جلوگیری رو بلد بوده!بازم می خنده و من باز از شدت عصبانیت هیچی نمی تونم بگم!

***

می گه من نیازی نمی بینم حتی اگه خدا هم داشته باشم با واسطه باهاش حرف بزنم!پیامبر خیالات و حماقتهای انسانهای اون موقعست!

***

هزارویک سایت اسلامی رفته!کلی آیه قرآن بلده!کلی حدیث از بره!واسه همین خوب می تونه محکومم کنه!

***

با یکی از معلمای دینی دوران دبیرستان که خیلی دوسش داشتم صحبت می کنم!می گه نمی خواد با اینجور آدما بحث کنی.یه گوش در یه گوش دروازه.چیزی گفت بگو من با خدای خودم آرامش دارم و خوشحالم.نیازی نمیبینم ولش کنم!

بهش می گم!می گه آدمای احمق و دیوانه چون هیچی نمی فهمن همیشه خوشحالن!می خنده..